تاریخچه «خانه سرهنگ»

«خانه سرهنگ» پیش‌تر خانه سفیر بوده است! در واقع نزدیکی این خانه به سفارت شوروی و بریتانیا باعث شده بود تا سر پیتر ادوارد رامزباتهم، سفیر وقت بریتانیا در ایران بین سال‌های ۱۹۷۱ تا ۱۹۷۴ در این خانه زندگی کند. رامزباتهم پس از پایان کارش در تهران، به آمریکا رفت و سفیر بریتانیا در ایالات متحده شد.
سفیر انگلیس که از این خانه رفت، آقای هنجنی، ملاک و معمار معروفی که این خانه و بسیاری از خانه‌های زیبای آن دوران منطقه فردوسی را ساخته بود و حالا نیز نامش بر روی بن‌بست بالای خانه قرار گرفته است، این خانه را به سرهنگ فردوس پورقاسمی فروخت، کسی که کم‌کم به بزرگ و ریش سفید محله فردوسی تهران تبدیل شد. خانه سرهنگ که دیوار به دیوار منزل خانم دلکش بود و همسایه شرکت صنعتی مهندس بازرگان بود و روبرویش هم اداره تئاتر قرار داشت، به خانه امید اهالی منطقه فردوسی تبدیل شد.
مرحوم سرهنگ فردوس پورقاسمی متولد ۱۳۱۴ در نجف‌آباد بود. او در ساختار شهربانی تا درجه سرهنگی پیش رفت ولی در اوایل دهه شصت اجباراً بازنشسته شد.
شادروان سرهنگ پورقاسمی در بهار ۱۳۸۳ و در پی عارضه ناگهانی قلبی و بدون هیچ پیش زمینه بیماری و در کمتر از چند دقیقه جان به جان آفرین تسلیم کرد. با این حال به نظر می‌رسد خود او از پیش بر سرنوشتش آگاه بود چرا که کمی قبل از سفر ابدی‌اش به فرزندان خود وصیت کرد تا این خانه را به محیطی فرهنگی و هنری تبدیل کنند و مکان حاضر بر اساس وصیت مرحوم سرهنگ و از سال ۱۳۹۷ آماده شده تا ما بتوانیم اینجا دور هم جمع شویم.

پیش غذاهای خانه سرهنگ